Koh Samed

Na een week hard werken stond er voor het weekend weer een "vakantie" op het programma. Steven, ik en Angkana vertrokken vrijdagochtend naar het tropische bounty eiland Koh Samed. Koh Samed is een eilandje van ongeveer 6 bij 2 km, in de provincie Rayong in het zuidoosten van Thailand met +/- 15 witte stranden aan een mooie azuurblauwe zee.

Vanuit Bangsaen hebben we om vrijdagochten 9:30 de bus naar de stad Rayong gepakt, om vanuit daar met een minibus naar de haven van Ban Phe te gaan. Vanuit Ban Phe gaan verschillende veerboten per dag naar Koh Samed. De overtocht duurt ongeveer 40 minuten, waarna we aankomen in het haventje van Koh Samed. Vanuit hier pakken we weer een minibus naar het backpackersstrand Ao Hin Khok.

Daar aangekomen gaan we opzoek naar een bungalow die we kunnen huren voor de komende twee nachten. Die vinden we uiteindelijk een strand verderop, aan Ao Phai. Onze spullen achtergelaten in de bungalow is het tijd om de stranden maar eens te gaan verkennen en de zee in te duiken. Het zand op het strand is spierwit en heel fijn, de zee is lauw en dus weinig verkoelend maar wel een lekkere temperatuur om wat langer in rond te dobberen.

Naast zwemmen en eten staat er vrijdag niet veel meer op het programma. Zaterdag hebben we 2 scooters gehuurd om het eiland en de stranden te gaan verkennen. Maar eerst komt om 12 uur Stevens vriendin, Jaeb, aan. Nadat we die bij de haven hebben opgepikt gaan we een stukje rijden. Dat valt beslist niet mee, de wegen zijn praktisch onbegaanbaar, de verharde wegen zijn kapot en de rest van de wegen is een grote zandbak. Gelukkig hebben de scooters genoeg profiel zodat we wel vooruitkomen, echter met een gemiddelde snelheid van 20 km/h en een top van 30 km/h is Koh Samed opeens een stuk groter.

Het eerste strand waar we naartoe rijden is Ao Phrao, een afgelegen strand op de wetskust van het eiland waar alleen een groot luxe resort is. De baai daalt heel geleidelijk waardoor je heel ver de zee in kan zonder echt te hoeven zwemmen. Na het zwemmen op een handoekje onder een palmboom opdrogend, hoor je ons niet klagen.

Ondertussen begint het tijd voor middageten te worden, dat wordt natuurlijk seafood. Na het middageten nog een stuk rijden, nu de andere kant van het eiland op, richting het zuiden de oostkust af. Ook hier is de weg een grote zandbak en heeft de scooter heuvelop met zijn tweeen op de scooter af en toe wat moeite. 's Middags blijven we hangen op het strand van Ao Lung Dam. Een klein strandje met een houten pier, waar we wat zijn gaan drinken. Nadat we hier weer wat hebben gezwommen is het tijd om terug naar de bungalow te gaan om te douchen en daarna te gaan eten. Tijdens het eten wordt er een vuurshow gegeven, waarin 10 mannen/jongens met brandende stokken allerlei trucs uithalen.

Als we zondagochtend wakker worden regent het pijpenstelen, een tropische regenbui. Hier was het dak van onze Bungalow niet op berekend, waardoor even later heel de bungalow blank stond. Gelukkig waren we van plan om toch al vrieg op te staan, want uitslapen in een waterbed zou niet echt lukken. Natuurlijk heeft ons dit wel een leuke korting opgeleverd... om het vanuit een Nederlandse ooghoek te bekijken.

In de regen hebben we zondag dus niet al teveel meer gedaan, aangezien de regenbui heel de ochtend heeft aangehouden en we rond het middaguur naar huis wouden vertrekken. Aangekomen in Bangsaen zijn we nog even aan het strand gaan eten, om daarna de was in de wasmachine te doen. 's Avonds even de was ophangen en naar bed. Nu weer een werkdag, om verder te werken aan het marktonderzoek. Tot nu toe is het nog vooral bronnen zoeken, om daarlijk data te gaan verzamelen.